Hier doen we niet aan normaal

In deze rubriek lees je verhalen van ondernemers die schijt hadden aan de standaard route. Ze trokken hun eigen plan, kozen met hun guts en gingen ervoor. Geen succesformules, geen regels — gewoon keuzes die kloppen, ook als niemand het snapte. Precies zoals het hoort.

Hier lees je het verhaal van Danielle Reijnen.

Lang volgde ik het geijkte pad: na de middelbare school studeren, daarna een fulltime baan, langdurige relatie, koophuis en heel veel routine. Helemaal standaard was mijn pad hier al niet, want na mijn voltooide opleiding Rechtsgeleerdheid, kwam ik in de horeca terecht. Van “even uithelpen” groeide ik als snel door tot operationeel manager van een bloeiend bedrijf met uiteindelijk 210 medewerkers. Een prachtbaan, waar ik me al heel snel niet meer kon voorstellen dat ik ooit nog zou kiezen voor een baan in de juridische wereld. 

Na een aantal jaren voelde het toch een beetje vreemd om in deze functie werkzaam te zijn zonder daar ooit een opleiding voor gevolgd te hebben. Er kwamen cursussen bovendrijven, maar ik besloot dat het best wat rigoreuzer mocht. En dus begon ik aan een tweede master, dit keer de deeltijdopleiding Managementwetenschappen. 

Met een opleiding die minimaal 2 jaar zou duren, dacht ik de komende jaren nog wel goed te zitten. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en ruim een jaar na de start van de opleiding besloot ik dat ik meer van de wereld wilde zien. Na 7.5 jaar nam ik ontslag bij het bedrijf dat als mijn eigen voelde, verkocht alles wat ik had en vertrok met mijn backpack naar Thailand. 

Nederland zat in de zoveelste lockdown, het leven in de tropen bood zeker toen heel veel meer vrijheid. Uiteindelijk zou ik twee jaar met mijn backpack onderweg zijn. Ik reisde langzaam door delen van Azië, Afrika, Zuid- en Midden Amerika en leefde mijn ultieme droomleven. 

Toen ik vertrok uit Nederland, wist ik nog niet zeker hoe lang ik weg zou blijven. Ik was wel al ingeschreven bij de KvK, maar nam de eerste 7 maanden volledig vrij en genoot volop van de vrijheid die dat bood. Daarna begon het weer te kriebelen: niet werken klinkt fantastisch, maar in mijn geval voelde het ook een beetje nutteloos. Dankzij een oude bekende rolde ik in de wereld van de Virtual Assistants. Zo veel mogelijkheden, zo veel manieren om mijn reizende leven te combineren met werk! 

Dat eerste jaar als VA werkte ik met ondernemers uit mijn eigen netwerk en deed ik vrijwilligerswerk bij een stichting voor Women Empowerment om niet alleen iets bij te dragen, maar ook mijn kennis op technisch gebied te verbreden. Daarna werd het tijd om meer samenwerkingen aan te gaan en langzaam los te komen van het backpackersleventje. 

Na twee jaar rondreizen besloot ik dat ik toe was aan meer vastigheid. Maar het leven in Nederland, dat trok me nog altijd niet. En zo belandde ik op Bali, waar ik volop geniet van het vrije eilandleven.

Het is een ontzettende luxe om te kunnen leven zoals ik dat doe. Ik kies er bewust voor om parttime te werken, iets dat ik in Nederland nooit voor mogelijk had gehouden. Ondernemen op mijn manier, dat is mij zo veel meer waard dan mijn omzet. En na ruim een jaar op Bali kan ik zeggen dat ik hier mijn plek gevonden heb. Voor nu tenminste 😉 

Heb jij ook een mooi inspiratieverhaal? Heb je iets tofs gedaan, is iets niet helemaal gelukt of juist wel? Mail me dan vooral op vuur@wietekevandiggele.nl ovv Inspiratieverhaal